Presentie

Presentie betekent letterlijk aanwezig zijn en gaat over goede zorg; er zijn voor en met de ander met aandacht en toewijding bij mensen die zich in een kwetsbare situatie bevinden. Dat gaat ook over iedereen die presentie in een bepaalde situatie nodig heeft: bij verlies van een dierbare, een ziekte, een trauma. Gezien en gehoord worden en menslievendheid tonen, is nodig opdat hij/zij terug van tel kan zijn.

Wat staat er voor de zorgvrager op het spel? Wat heeft deze persoon in deze specifieke situatie nodig? We willen ervoor zorgen dat de zorg dààrbij aansluit en geen lijden toevoegt.
Het interventionisme wordt nog steeds veel als uitgangspunt genomen in het werken met mensen: denken en handelen vanuit de visie van onze organisatie. We worden in beslag genomen door onze eigen logica, redelijkheid en tijd als hulpverlener en gaan op die manier de zorgvrager begeleiden.

Presentie stelt daartegenover de vraag: hoe kunnen we vertrekken vanuit het perspectief van de zorgvrager, vanuit zijn/haar leefwereld? Hoe kunnen we aansluiting vinden met de ander? Hoe leren we relationeel zorg verlenen om datgene te doen wat de zorgvrager écht nodig heeft? Hoe leren we werken vanuit bekommernis voor de zorgvrager?
Presentie is in eerste instantie in relatie treden met de ander op hoop van wederzijdsheid. Dit betekent dat je de ander de ruimte geeft om er te zijn en dat hij/zij zich kan laten zien in zijn/haar context.

Presentie betekent open en betrokken waarnemen vanuit de relatie. Het gaat over waarnemen van binnen uit en veronderstelt een perspectiefwisseling = kijken vanuit het gezichtspunt van de ander.

Presentie is aansluiten en afstemmen: bij het verhaal en het ritme van de ander blijven, doelgericht zijn i.p.v. doelstellingen na te streven. Je naar de ander toe bewegen in tijd, plaats, tempo en taal, vanuit interesse voor zijn/haar leefwereld.
Presentie betekent zeker ook uithouden: erbij blijven en de ander niet alleen laten, ook al kan je zijn/haar situatie niet verbeteren, niet doen wat gepland of gevraagd was, niet gaan lopen ook al kan je niet echt iets betekenen. Want ook dan kan je aanwezigheid veel voor hem/haar betekenen. En dat is een moeilijke! ‘Ook al kan je niets meer voor de ander doen, je kan er nog steeds zijn voor hem, voor haar’, aldus Andries Baart.